قشیری در ربیع الاول سال 376 هجری باب ناحیه ی استوا[1] چشم به جهان گشود. نامش عبدالکریم ، کنیه اش ابوالقاسم ، و لقب هایش معصوم ، استاد ، و بند الاسلام بوده است. نسبتش به سمت قشیر بدان سبب است که خاندان او از اعراب بنی قشیر بوده اند که به مشرق آمدند و در آنجا ساکن شدند. از طرف پدر ، قشیری و از جانب مادر ، سلمی بود و دایی اش، ابوعقیل سلمی، از صور دهاقین استوا بوده است. [2] هنوز کودک بود که پدرش ، هوازن اصل عبدالملک، درگذشت و پرورش او را به ابوالقاسم الیمانی که از دوستان خاندان قشیری بود، واگذار کردند. ق ...